"รักหลวงพ่อ"แบบ"พุทธแท้" ต้องแสดงออกด้วยจิตวิญญาณ

เรื่องส่วนตัวให้วางอุเบกขา  

เรื่องพระศาสนาให้เอาอุเบกขาวาง 

ในชีวิตเราเกิดเรื่อง สร้างเรื่อง หลายเรื่อง มีเรื่องงานเข้าที่เกิดขึ้นล้านแปดอย่างในชีวิต  ที่เป็นเรื่องส่วนตัวของเรา หลักธรรมที่จะนำมาใช้กับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องเหล่านี้เมื่อถึงจุดสุดเอื้อมที่เราแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว หลักธรรมที่จะนำมาใช้ คืออุเบกขา การปล่อยวางความหนักจากเรื่องราวที่ไม่ได้เรื่องนั้นไว้เพียงชั่วคราว เพื่อฟื้นคืนพลังให้กับจิตใจของเราได้มีกำลังกลับไปแก้ปัญหานั้นได้ใหม่อย่างมีประสิทธิภาพ

แต่ถ้าเป็นเรื่องของพระศาสนา เรื่องส่วนรวมความเดือดร้อนของสังคมและประเทศชาติแล้ว  ถ้าประชาชนพร้อมใจกันวางอุเบกขาแบบเรื่องส่วนตัวบ้านนั้นเมืองนั้นก็เจ๊งล่ะค่ะ  สังคมวุ่นวายเกิดกลียุคขึ้นแน่นอน

โดยเฉพาะเรื่องของศีลธรรมที่หดหายจากใจชาวพุทธไทย  ที่เป็นชาวพุทธกันแต่เพียงในทะเบียนบ้าน แต่การปฏิบัติจริงไม่บังเกิดขึ้นเลย

คำถามก็คือ ต้องแสดงออกอย่างไรถึงจะเรียกว่าเป็นพุทธที่แท้จริง??
ในเมื่อความดีงามอยู่ที่ใจ เราก็เก็บไว้ในใจน่ะแหละไม่ต้องแสดงออก เหมือนอย่างคนที่บอกว่ารักกันแล้วทำตัวอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆเป็นรักแบบกลวงๆจับต้องไม่ได้  นึกถึงภาพในครั้งพุทธกาลที่เหล่าเทวดาพากันมาห้อมล้อมพระโพธิสัตว์ก่อนที่ท่านจะบรรลุธรรม มากันแบบมืดฟ้ามัวดินเลยทีเดียวค่ะ แต่พอพญามารยกทัพมาแค่นั้นแหละ เหล่าเทวดาที่ห้อมล้อมเหล่านั้นก็พากันหนีไปอยู่สุดขอบของจักรวาล คอยส่งแรงใจช่วยพระโพธิสัตว์อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆกันแบบนั้น คุณเองเป็นแบบนั้นหรือเปล่าคะ??

ในยามนี้พระพุทธศาสนามีภัย สัญญาณฉุกเฉินชัดยิ่งกว่าชัดคุณก็เห็นใช่หรือไม่  พระเถระผู้ใหญ่หลายท่านในบ้านเมืองเราถูกว่าร้ายรังแกจากเด็กอมมือและคนพาลโดยไม่เกรงกลัว เหมือนดังพญามารที่ยกทัพมาลุยพระโพธิสัตว์ก่อนที่ท่านจะบรรลุธรรม  ถ้าคุณเป็นเทวดาเหล่านั้นคุณจะหนีไปอยู่สุดขอบของจักรวาลแบบนั้นมั๊ยคะ ขอให้ถามใจคุณดูอีกรอบ เอาแบบใช่ชัดชัวร์  

พระพุทธศาสนาให้อะไรแก่คุณ และครอบครัว  ประตูนรกสวรรค์ที่เปิดปิดพร้อมรับตัวคุณนี้ ถ้าไม่มีธรรมะคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าส่องเข้าสู่ใจของคุณประตูไหนที่จะเปิดรับคุณ นรกหรือสวรรค์ ถ้าคุณไม่รู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตเรื่องกฎแห่งกรรม กฎแห่งการกระทำ ไม่ต้องอะไรมาก อย่างเช่นเรื่องพื้นฐานทั่วไปในชีวิต คุณจะรู้มั๊ยคะว่าการพูดหยาบคาย ส่อเสียด หรือแม้กระทั่งการพูดเพ้อเจ้อสนุก สนานกับเพื่อนฝูงแบบชิวๆของคุณจะเกิดทุกข์โทษภัยที่หนักหนาสาหัสพลัดไปอบายทุกข์ทรมานได้ยาวนาน เจอกับคีมเหล็กร้อนกระชากฟันออกจากปากแล้วราดด้วยน้ำกรดเพราะแค่เพียงการใช้คำพูดเพ้อเจ้อสนุกสนานที่หลายๆคนก็ทำกันอยู่ไม่ได้ผิดกฏหมายซักหน่อย แต่สิ่งเหล่านี้ผิดกฎแห่งกรรมค่ะ คิดภาพดูแล้วกันค่ะว่าทรมานขนาดไหน  เพราะแค่โดนเข็มเล็กๆทิ่มแค่เพียงนิดหน่อยเราก็ร้องโอดโอยกันแล้ว  ความไม่รู้ของคุณได้ถูกเปิดให้เป็นผู้รู้

คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในพุทธศาสนาปิดอบายให้กับเรา  มันง่ายมั๊ยคะที่ประตูอบายของคุณถูกปิดลง  แน่นอนค่ะมันคงไม่ง่ายเหมือนกับปิดประตูหน้าต่างของบ้านหรอกค่ะ เพราะถ้าคุณไม่รู้จักธรรมะ ไม่ได้เรียนรู้ความจริงของชีวิต คุณก็จะเหมือนกับชาวโลกทั่วไปที่มีสุขแต่ในปัจจุบัน เป็นสุขแบบสั้นๆสุขชั่วคราวจากเครื่องอำนวยความสะดวก โดยไม่รู้ว่าตนเองกำลังเดินไปสู่หนทางที่จะลงเหวลงห้วย

"ความกตัญญูเป็นเครื่องหมายของคนดี" เมื่อคุณรู้และทราบคุณค่าของพุทธศาสนาต่อชีวิตคุณขนาดนี้แล้ว คุณจะตอบแทนด้วยการรักษาและส่งมอบมรดกธรรมนี้ไปสู่รุ่นต่อรุ่นอย่างไร  คำพูดที่บอกว่ารักวัดรักพระพุทธศาสนาพูดง่ายค่ะ  ใครที่มีปากก็พูดได้ แต่การกระทำที่ชัดเจนด้วยจิตวิญญาณและหัวใจของคุณต่างหากที่จะเป็นตัวบ่งชี้ว่าคุณเป็นพุทธจริง หรือเป็นพุทธปลอม

"ภัยของพระพุทธศาสนาในประเทศไทย"ที่เผชิญอยู่ ณ ปัจจุบันนี้  ไม่ใช่เรื่องที่ตีโพยตีพายไปเกินกว่าเหตุเลย  นี่คือของจริงเพราะสัญญาณของยุคมืดชัดเจนมากแล้ว  คุณเองก็เห็นจากสื่อต่างๆ การด่าว่าร้ายพระถือเป็นข่าวอันโอชะ และเป็นเรื่องที่ธรรมดาในสังคมไปแล้ว  เด็กอมมือเกรียนคีย์บอร์ดก็ละเลงเล่นแต่งภาพพระเพื่อล้อเลียนกันอย่างสนุกสนานเหมือนเป็นเทรนฮิต

บางคนอาจบอกว่า "ไม่อยากจะไปยุ่งกับพวกคนบาป ที่คิดชั่ว พูดชั่ว ทำชั่ว ถ้อยคำหยาบคายทำให้ใจไม่ใส"  ฉันอยากถามว่า..คุณจะรักษาความดี รักษาใจของคุณให้ใสด้วยการไม่รับรู้ความจริง ไม่ลุกขึ้นสู้ได้อีกนานแค่ไหน  ถ้าพวกมารศาสนาทำลายพุทธศาสนาได้ราบคาบไปจนหมดสิ้นจากผืนแผ่นดินไทยคุณจะมีชีวิตที่ขาดลมหายใจได้หรือไม่  ถ้าพระพุทธศาสนาหมดไป คุณจะมีชีวิตที่เหลืออยู่แบบพุทธที่หลบซ่อนเหมือนในหลายๆประเทศ ไม่ได้สร้างบุญ  ไม่ได้ประกอบพิธีกรรมทางพระพุทธศาสนา  ชีวิตคุณในวันนั้นก็เหมือนคนที่ตายไปแล้วแม้ว่ายังคงหายใจอยู่คุณว่ามั๊ยคะ  เมื่อขาดพระพุทธศาสนาก็เปรียบเหมือนกับผืนดินที่แห้งแล้งกันดาร ไม่สามารถหว่านพืชชนิดใดให้งอกงามได้  มีชีวิตอยู่ไปวันๆโดยไม่ได้สร้างบุญใหม่ให้เกิดขึ้น

ในโลกนี้ที่ได้ชื่อว่าเป็น"โลกแห่งการสร้างบุญ" โลกใบนี้ไม่ใช่ที่พักผ่อน  แต่เป็นที่ที่คุณจะใช้แสวงบุญเป็นเสบียงให้มากที่สุดเพื่อการเดินทางอีกยาวไกลในสังสารวัฎ  ถ้าคุณมาเกิดแล้วไม่ได้สร้างบุญใช้บุญเก่าไปเรื่อยๆ เหมือนกับมีเงินฝากในธนาคารแล้วถอนออกมาใช้ทุกวันไม่ได้ฝากเพิ่ม อนาคตของความยากไร้ก็รออยู่ในชีวิตหลังความตาย แทนที่จะเป็นโลกแห่งการเสวยบุญที่ยาวนาน ก็จะกลับแปรเปลี่ยนเป็นโลกแห่งการเสวยทุกข์ที่ยาวนานและแสนขื่นขม

แต่เพราะเราบุญดีได้เจอคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้มาสร้างบุญ ทำให้ชีวิตการเดินทางในสังสารวัฏของเราสดใสเปล่งประกาย  เมื่อคุณรู้คุณค่าของพุทธศาสนาอย่างนี้แล้ว ต้องตอบแทนให้สุดชีวิตของคุณโดยใช้จิตวิญญาณของพุทธแท้ในตัวเป็นเดิมพัน นั่นแหละถึงกล่าวได้ว่าคุณเป็นคนที่มี  "เครื่องหมายของความกตัญญูประทับตรา"
แล้วค่ะ  

หลวงพ่อเคยพูดไว้อยู่ครั้งนึงที่ฉันจำได้แม่นยำที่สุดว่า  "อย่าปล่อย ให้หลวงพ่อเป็นแบบพระนเรศวร" คือลุยกอบกู้พระศาสนาเพียงลำพัง ดังในประวัติศาสตร์สงครามยุตหัตถีตอนช่วงที่ช้างของพระนเรศวรตกเข้าไปอยู่ในวงล้อมของข้าศึก ในการศึกกอบกู้ชาตินัดสำคัญที่เป็นประวัติศาสตร์หน้าสำคัญของประเทศไทยที่คุณเคยศึกษากันมา  

ความรักและเคารพที่คุณมีต่อหลวงพ่อคุณจะแสดงออกแบบไหนก็เลือกดูนะคะ จะระดับAdvance หรือเป็นแค่รักแบบชิวๆระดับเบสิก ไม่มีใครบังคับคุณได้หรอกค่ะ ถ้าคุณเลือกเส้นทางแบบเทวดาในครั้งพุทธกาล ที่จะหนีไปอยู่สุดขอบของจักรวาล  รักแบบอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆรักกลวงๆแบบไม่แสดงออก ก็ต้องขอบอกว่าUp to you.เลยค่ะ  

ขอธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าคุ้มครองแผ่นดินไทย  

ขอให้ศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติไทย 

และเป็นศาสนาประจำโลกใบนี้โดยเร็วพลัน