ต้องสู้จึงจะชนะ

เรื่องส่วนตัวให้วางอุเบกขา

เรื่องพระศาสนาให้เอาอุเบกขาวาง

แล้วก็ลุย!!

สู้ชีวิต จนวินาทีสุดท้าย!!!  ลุงวัย70 ปั่นซาเล้งหาเลี้ยงชีพ  จนถึงลมหายใจสุดท้ายของชีวิต   ต้นทุนของเราไม่เท่ากันจริงๆ

" หากวันนี้ ใครคิดว่าตัวเองลำบาก จงหันไปมองคนที่ลำบากกว่าเพราะบางคนตั้งแต่เกิดจนตาย คำว่าสบาย..ยังไม่เคยเจอ "
เหตุเกิดที่บ้านหน่องไผ่ สกลนคร

ภาพข่าวนี้สะเทือนใจฉันอย่างแรง คุณลุงจากสกลนครท่านนี้แม้อยู่

ในวัย 70 ปีแล้วแต่ยังต้องทำงานหาเลี้ยงชีพ ต้นทุนบุญกุศลที่แต่ละคนได้ปลูกไว้ในอดีต จะส่งผลมาถึงชาติปัจจุบัน ใครหว่านพืชเช่นใดไว้ย่อมได้รับผลนั้น  

มีคนประหลาดถามว่าทำไมต้องรวย? แหมถ้าสลับตัวกันได้ก็อยากจะเปลี่ยนให้คนที่ถามคำถามนี้  ซึ่งนั่งลั้ลลาสบายๆอยู่ในห้องแอร์ไปอยู่ในร่างคุณลุงที่ต้องลำบากหาเช้ากินค่ำท่านนี้ล่ะค่ะ จะได้ทราบ และซึ้งถึงใจไปเลยว่าทำไมต้องรวย

ทานเป็นเบื้องต้นแห่งการพัฒนาคุณภาพชีวิต
ทาน หมายถึง การให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจ ไม่หวังผลตอบแทน เมื่อเราให้ทาน แม้จะไม่ได้หวังสิ่งใดตอบแทนก็ตาม แต่ก็จะมีบุญเกิดขึ้น และบุญนั้นจะช่วยออกแบบชีวิตของเราให้สมบูรณ์พร้อมด้วยทรัพย์สมบัติ ถ้าใครปราศจากทานบารมี เกิดมาก็จะยากจน สร้างบารมีได้ไม่สะดวก เพราะมัวแต่กังวลเรื่องการทำมาหากิน “ทาน” จึงเป็นพื้นทานของการพัฒนาคุณภาพชีวิตให้มีความเจริญก้าวหน้าทาน เป็นหนึ่งในบุญกิริยาวัตถุ 10_การทำทานจึงเป็นการทำบุญอย่างหนึ่ง 

คำว่า “ทาน” นี้โดยทั่วไปมักเข้าใจสับสนกับคำว่า “บุญ”เนื่องจากเรามักจะเรียกการถวายของแด่พระภิกษุว่า “ทำบุญ” แต่เมื่อให้ของแก่คนยากจน หรือคนที่ด้อยกว่าตน มักเรียกว่า “ทำทาน” แต่จริงๆ แล้ว การให้นั้นไม่ว่าจะให้แก่ใครก็ตามถือว่าเป็นทานทั้งสิ้น และได้บุญทั้งนั้น

ผู้ที่มีฐานะร่ำรวย หรือคนที่ดวงขึ้นดวงเฮง หยิบจับอะไรก็รุ่งล้วนเกิดจากอานิสงส์จากการทำทานในอดีตทั้งสิ้นไม่ว่าจะรู้หรือไม่ก็ตาม นี่เป็นหลักที่มีเหตุมีผล เหมือนเราตีลูกปิงปองออกไปกระทบผนัง ลูกปิงปองนั้นก็จะกระเด็นกลับมากระทบตัวเราในที่สุด ผู้ให้สิ่งใดออกไปก็ย่อมได้รับสิ่งนั้น ให้ของที่ประณีตย่อมได้รับของประณีต ให้ของที่ใช้แล้วพวกของมือสองกับผู้อื่น เวลาบุญส่งผลก็จะได้รับของมือสองที่ใช้แล้ว อ่ะทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้นนะคุณ

ถ้าเราให้โอกาสตัวเราเองมาศึกษาธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

เราจะพบว่าทุกสิ่งนั้นเป็นเหตุเป็นผล อยู่ในกฎแห่งกรรม หรือกฎของ

การกระทำทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นทางกาย วาจา ใจ ล้วนมีผลต่อชีวิตเรา

ดังมีผู้กล่าวว่า "เด็ดดอกไม้  สะเทือนถึงดวงดาว"

ความยากลำบากในปัจจุบัน ก็เกิดจาก"ทานในอดีต"เราหย่อน คนยากจนในปัจจุบันในอดีตก็คือคนที่ร่ำรวย แต่ประมาทในชีวิตมัวแต่กิน เล่น เที่ยว แสวงหาความสนุกสนานเพลิดเพลินในชีวิต จนลืมการสั่งสมบุญอันเป็นเป้าหมายหลักของการเกิดมา ชีวิตก็ตกต่ำและร่วงโรยต้องระโหยห่อเหี่ยว เห็นใครทำอะไรแล้วร่ำรวยก็ไปทำตามเขา แต่ก็มือไม่ขึ้นเหมือนเขา ทั้งๆที่ทำกิจการเหมือนกันเด๊ะ เป็นเพราะทำทานมาไม่เท่ากัน เรื่องการทำทานนี้ไม่ใช่เรื่องลึกลับซับซ้อนเป็นไสยศาสตร์ใดๆเลยค่ะ เป็นหลักของเหตุและผล หลักของการกระทำ "บุคคลหว่านพืชเช่นไร ย่อมได้รับผลเช่นนั้น"

การที่เราได้มาเจอคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำให้ชีวิตของเราได้จักการทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา สิ่งเหล่านี้
เป็นเหมือนโชคลาภอันยิ่งใหญ่มหาศาล เพราะชีวิตหลังความตายที่ยาวนานนี้ หากปราศจากบุญแล้ว การเดินทางในสังสารวัฏที่ยาวไกลนี้บอกได้เลยว่าเสี่ยงมากที่จะต้องทำบาป 

ตัวอย่าง ถ้าคุณไม่ได้ทำทานคุณก็ต้องเกิดมายากจน และเมื่อความจนบังคับตัวคุณต้องท้องกิ่วไส้แขวน ครอบครัวคนที่คุณรักลำบากหิวโหย ไม่มีทางเลือกคุณเกิดมาจนก็ต้องไปฆ่าสัตว์มาเลี้ยงชีพ เลี้ยงชีพในชาตินี้แค่ไม่กี่ปี แต่หลังจากละโลกแล้วต้องไปรับทุกข์โทษภัยในนรกยาวนานเป็นหลายล้านปีไม่คุ้มกันเลย นี่เป็นความจริงของชีวิตไม่ว่าจะรู้หรือไม่รู้ก็ต้องได้รับผลของการกระทำนี้ ไม่เลือกว่าเป็นเชื้อชาติ ศาสนาใด จะเชื่อ หรือไม่เชื่อก็ตาม เหมือนดังเด็กไร้เดียงสาที่ไม่รู้ว่าไฟมีความร้อน เอามือไปจับก็ต้องไหม้  ไม่มีข้อยกเว้นให้กับใครทั้งนั้น นี้คือ "กฎแห่งกรรม" เป็นความจริงของชีวิต

หรือตัวอย่างเช่น คุณเดินทางไปประเทศอเมริกา ซึ่งมีกฎหมายที่แตก
ต่างจากเมืองไทย คุณไปทำตัวแบบเดิมๆ ไม่ศึกษากฎหมายบ้านเขา
เมืองเขาให้ดี ไปทำผิดคุณก็ต้องได้รับโทษตามกฎหมายนั้น คุณจะอ้างว่าฉันเป็นคนไทย ฉันไม่รู้เรื่อง คุณจะอ้างแบบนั้นได้หรือไม่ มันก็ไม่ได้ใช่มั๊ยคะ  

กฎแห่งกรรมก็เช่นกัน ถ้าคุณไม่ศึกษาให้ดี หรือไม่มี
โอกาสได้ศึกษาเพราะมัววุ่นกับการทำมาหากิน ชีวิตหลังความตายคุณเตรียมตัวเตรียมใจไว้หรือยังคะว่าจะต้องไปเจอกับอะไรบ้าง  ถ้าตอนเป็นมนุษย์เราทำบาปทำผิดทำพลาดโดยไม่รู้ พอไปถึงตรงนั้นเราจะขอกลับมาแก้ตัวจะได้มั๊ยคะ คนในโลกนี้มีซักกี่รายกันที่ตายแล้วฟื้นได้โอกาสกลับมาแก้ตัวใหม่ น้อยมากนะคะ

แต่เพราะมีคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าส่องทางชีวิตให้คุณ ทำให้คุณได้รู้ความจริงของชีวิตว่าเกิดมาทำไม  ตายแล้วไปไหน และอะไรคือเป้าหมายของชีวิตในการเกิดมาชาตินี้ ทำให้ชีวิตคุณได้
ก้าวไปอย่างมั่นคงปลอดภัย และไม่ประมาท เราควรทำอย่างไรเมื่อคำสอนของพระองค์ที่ส่องทางให้เราและคนที่เรารัก กำลังถูกทำให้ดับมอดด้วยน้ำมือของคนพาลที่กำลังใส่ร้ายโจมตี
พระศาสนาหวังจะให้สิ้นไปจากผืนแผ่นดินไทย

เราจะแสดงออกถึงความรัก และความกตัญญูต่อ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างไร ในพระคุณอันไม่มีประมาณของพระองค์ที่มีต่อตัวเราผู้ซึ่งได้ปฏิบัติตามคำสอนอันทรงคุณค่าทำให้ชีวิตเราปิดอบาย และเปิดหนทางสวรรค์

เราคงจะไม่เพียงแค่แสดงความกตัญญูต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยการ "หยุด นิ่ง เฉย ทำใจใสๆ" เพียงอย่างเดียวใช่มั๊ยคะ แม้เราจะปล่อยวางทางใจโดยการทำใจหยุดนิ่งในธรรมะที่เราปฏิบัติ แต่เราจะไม่ปล่อยปละละเลยในหน้าที่ของพุทธศาสนิกชนที่ดี
โดยเพิกเฉยให้พวกมารศาสนากระหน่ำโจมตีทำลายพระพุทธศาสนาให้มัวหมอง  

เราทุกคนจะไม่เพิกเฉยในการที่จะธำรงรักษาพระพุทธศาสนาให้คงอยู่เป็นมรดกธรรมแก่ลูกหลานเหลนโหลนภายหน้าต่อไปด้วยจิตวิญญาณของพุทธแท้ที่มีอยู่ในตัวของพวกเราทุกคน Wake Up Buddhist.

เรื่องส่วนตัวให้วางอุเบกขา

เรื่องพระศาสนาให้เอาอุเบกขาวาง

แล้วก็ลุย!!

ต้องสู้จึงจะชนะ